zaterdag 12 april 2008

Leven en Dood

Vreugde ! Er is een kindje geboren, heel gezond en een hoofdje met een behoorlijke haarbos. Moeder is heel gelukkig en je ziet de liefde in de ogen. Ontwaakt uit mijn slaap hoor ik de telefoon gaan... Baba Mtshali is gestorven... WAT ??? ik sprak hem nog... we hebben nog gelachen. Ooo de kinderen waren zo gesteld op hem en ook de vrijwilligers.... Huilen, emotioneel gebroken. Er is een tweeling van 3 maanden oud gestorven. Kindjes waren heel ziek en moesten opgenomen in het ziekenhuis maar hebben het niet gehaald. Na drie spannende weken stierf de oudste van de twee, een mooie begravenis, een laatste groet... Een week later stierf haar zusje... Ze was nochthans bij gekomen en het leek erop dat ze verder zou vechten, is toch onverwachts 's nachts geztorven. Volgende week dinsdag gaan we haar ook een laaste groet brengen. Geschrokken leg ik de telefoon neer... Dezelfde dag dat de het zusje van de tweeling stierf, is het moedertje van een baby dat ik geplaatst heb overleden... 19 jaar oud Ze laat een baby en een dochtertje van 6 achter... Weer een telefoontje: het meisje van zestien, dat diep aan de dam woont, .. is opgenomen in het ziekenhuis... ze is er erg aan toe... Een paar dagen geleden moest ik een moedertje naar het ziekenhuis brengen omdat ze ondraagelijke pijn had en veel bloed verloor. Ze wordt vandaag geopereerd... het ziet er niet goed uit. Ze heeft 4 kinderen, twee van de kinderen verzorg ik tussen alle dingen door... Op dit ogenblik loop ik een beetje te zombieën... alles wordt zo vaag, al dat overlijden ... het doet pijn.

Geen opmerkingen: