Steunen op school

Naar aanleiding van de moord vorige week vrijdag (zie posting: Onbekend Slachtoffer) werden we uitgenodigd door de directeur van de school waar de jongens naar school gaan.

De directeur vroeg me of ik de studenten wilde toespreken over wat er gebeurt is.

Gisterenochtend wandelde we de klas binnen (grade11) waar de jongen had moeten zitten.

Allemaal bedrukte gezichten van studenten, studenten die allemal het nieuws net vernomen hadden dat hun klasgenoot neergestoken was.

Na een korte toespraak over wat er gebeurt is en een vragen ronde hebben we proberen duidelijk te maken dat dit allemaal zo zinloos is en dat er geen reden kan bestaan dat iemand een mes boven om iemand te willen doden.

Onze wens is dat de studenten iets opgevangen heeft van de boodschap

Gunter

Een actie als een bom

Pinksteren... Moederdag in Nederland.. wat doe je dan zoal ?

Wel enkele geweldige mensen, waaronder de ouders van Lizzy, twee jonge mannen, en een lieve dame die een cafe open houdt besloten om een 24-uren marathon te houden in darts ten voordelen van het crisi centrum van Incognito Khulani Simunye.

24 uur zouden de twee mannen, Bart en Bart, spelen tegen mensen die langs kwamen in het cafe.

Zondag 11 mei 14h00 startte de marathon en liep ten einde maandag 12 mei om 14h00.

Succes ? Enorm ! Een flink bedrag werd bij elkaar gehaald. Elke deelnemer betaalde €10 om te spelen tegen een van de jongens.

Ook werd er een tombla gehouden en konden mensen lotjes kopen.

Dat er ambiance was? Reken maar, mijn lieve moeder en Veerle waren ook an de partij en het zouden geen goede Belgen zijn als ze niet was gekkigheid zouden uithalen op Hollandse bodem ! De foto zegt genoeg

Langs deze weg wil ik Bart & Bart en de uitbaatster van het cafe een speciaal danken voor wat zij gedaan hebben.

Ook de ouders van Lizzy, die hebben onze organizatie naar voorgebracht voor de marathon.

We houden jullie zeker op de hoogte

Gunter

Wat doe je als je teveel aan citroenen hebt ?

Inderdaad !!! Uitdelen.

Enkele dagen geleden hadden we besloten om de overschot aan citroenen, die van de bomen in de tuin komen te gaan uitdelen.

Citroen is een heel welgekomen product voor de mensen in de townships. Vooral kinderen zijn er heel blij om.

Zij eten elke ochtend Maize-pap en daar is niet veel smaak aan, gezond is het wel maar die witte brij gaat toch tegenzitten als er geen extra smaakje aan toegevoegd wordt.

Dus de citroenen die met kilo’s van onze bomen komen kunnen we niet laten rotten en we maken er graag mensen mee blij.

Samen met enkele vrienden zijn uitgereden en deelden we cotroenen uit overal waar we mensen tegenkwamen.

De foto’s spreken voor zich

Gunter

Onbekend slachtoffer

Om 16:00 werd ik gebeld door een jongen uit de township, die in paniek om onze hulp vroeg

Zijn vriend was aangevallen en neergestoken met een mes, hij lag te bloeden op de straat.

We waren op dat moment net vertrokken van de luchthaven waar we de ouders van Lizzy uitwuifden, zo’n 40 minuten van waar de jongen lag.

We zijn recht naar daar gereden, tijdens het rijden heb ik verschillende telefoontjes gepleegd om beter beeld te krijgen van wat er gebeurt was.

Ook heb ik gezegd dat politie en ambulance moest gebeld worden, wat ze ook gedaan hadden.

Toen we na een half uur driekwartier aankwamen was het al te laat, de jongen was overleden...

Ik heb opnieuw de politie gebeld maar ze waren onderweg... 3 uur na het eerste telefoontje !!!

de ambulance is nooit komen opdagen

We hebben de jongens opgevangen en samen met hen nog eens 2.5 uur gewacht op de onderzoeksrechter en de fotograaf.

Terwijl we stonden/zaten te wachten begint je hoofd toch te tollen, hoe is het mogeijk dat wij eeder ter plaatse zijn dan de politie, die op 15 minuten afstand hun basis hebben... Waar blijft die ambulance... Wat drijft die jongens om iemand zo koelbloedig neer te steken... ja het gebeurt wel eens meer, en dan vooral in de weekend, kregen we te horen van de vriendelijke politieagent... Alcohol is vooral de boosdoener, de daders zouden ook dronken geweest zijn, volgens getuigen...

Een telefoon ging, die werd overhandigd aan de politie inspector en doorgegeven aan de jongen die werd geinterviewd door een andere politie... dit bleek de moeder van de overleden jongen te zijn... Die was in Johannesburg... Stel je voor dat je dat krijgt te horen als moeder... tranen springen in mijn ogen...

Een jong leven... 17-18 jaar, een hoopje op de asvalt weg, ligt vredig met de armen gekruist, ogen gesloten. Het leek of hij elk moment zou wakker worden. Verwonding zag ik niet, enkel een klein scheurtje in zijn T-shirt.

Hoe is het godverdomme mogelijk.

Een teurgblik naar mijn jeugd... heb ik ooit het gevoel gekend om iemand te doden ? antwoord: ‘NEE”, boos geweest ja, iemand een oorveeg willen geven, ja... maar iemand van zijn leven willen beroven? Nooit heb ik dat gevoel gekend.

Nadat de overheidsdienst weg was hebben we de jongens mee naar hun huis genomen en nog wat na gepraat.

Gunter

Dank aan een Incognito vriend

Een jongetje van 9, lichamelijk en mentaal gehandicapt, leeft op de flank van de berg in een klein huisje bij zijn grootmoeder. Iemand uit de gemeenschap had mij onlangs gebeld en vertelde dat er “een probleem” was met een gehandicapt jongetje.

Tijdens mijn eerste bezoek stelde ik al gauw vast dat de levensomstandigheden voor deze dreumus echt niet de beste zijn. Hier moet iets veranderen. Gelukkig zag ik wel dat de familie erg bezorgd is om de jongen en dat ze het goed willen voor hem.

De jongen zag er verzorgt uit en de grootmoeder vertelde dat ze elke maand de laaste centjes bij elkaar schrapen om nette luiers voor de jongen te kopen. Wel zag ik dat de jongen uitslag op zijn hoofd en huid had. Maar de grootmoeder heeft niet genoeg geld om de taxi naar de dichtsbijzijnde hospital nemen.

De vraag was of wij iets konden doen. De jongen heeft speciale verzorging en aandacht nodig. Een internaat voor gehandicapte kinderen zou ideaal zijn voor deze jongen. Daar krijgt hij de aandacht die hij nodig heeft en alle medische verzorging.

Een bezoekers van Incognito Khulani Simunye ging op een dag met me mee op bezoek bij de jongen en haar hart was onmiddleijk gestolen.

Ze zag de behoefte en ook de ermbarmelijk leefomstandigheid van de familie.

Na het bezoek vertelde ze me dat ze zo geraakt was omdat ze zelf ervaring met een zoon die licht autistisch is. Ze zei me dat ze graag wil helpen om voor deze jongen een oplossing te vinden.

Wij zijn onmiddelijk in actie geschoten en een eerste afspraak is gemaakt bij een dokter om de jongen te onderzoeken. Dit onderzoek, assestment, moet eerst gebeuren voordat we scholen kunnen aanspreken.

Elke school voor gehandicapte kinderen vragen om een “assestment” dit verklaard voor een deel in welke mate het kind gehandicapt is, en men kan een aangepast programma maken.

Het zoekwerk heeft eevn geduurt, het was iets moeilijk dan verwacht om de juiste plaats te vinden voor een onderzoek. Maar we hebben het gevonden.

Ook ontvingen we het mooie nieuws dat het deel van de kosten voor de school door een Nederlandse Incognito-vriend gedekt zullen worden.

Weer een kind dat een betere toekomst tegenmoet kan zien.

Gunter

Een koe in de tuin

Vanmorgend werden we verrast door een niet alle daagse bezoeker. Inderdaad een KOE ! Blijkbaar had de koe een opening gevonden ergens rond de tuin en het verse gras geroken. Daar stond die dan in de blakende zon lekker te smullen. Enkele beeldjes als illistruatie geef ik jullie even mee Gunter