De kinderen van Agape -- vernederd ---

Afgelopen weekend hebben we kunnen genieten van de prachtige stemmen van het koor van Agape, een weeshuis in Waterfall. De kinderen hebben al een tijdje een koor en hebben reeds twee cd's opgenomen, sinds dit jaar heeft Agape er ook een dansgroep bij, geweldig om ze bezig te zien. Afgelopen zaterdag mochten de kinderen optreden in het ICC, grote music centre, in het centrum vam Durban. Uiteraard wilden wij daarbij zijn. Na wat gestuntel kwam de show opgang, er waren drie hoofdartisten die het beste van zich kwamen geven. We kregen te horen dat een deel van de opbrengst aan Agape geschonken werd, de check werd ook in publiek overhandigd aan Pamela, de manager van Agapa. Uiteraard werd de microphone aan haar gegeven en ze betuigde haar dank, en verkondigde publiekelijk dat al de kinderen AIDS hebben. Ik kon mijn oren niet geloven ! In publiek, voor de camera en zoveel mensen in de zaal, zei zij dat de kinderen van Agape AIDS hebben. Speciaal vroeg ik na of ik dat wel goed gehoord had... het was namelijk allemaal in Zulu, en ja het werd me tot drie maal toe bevestigd. "Wat een vernedering voor de kinderen."; Dacht ik. Het is ook hier in Zuid Afrika niet toegelaten om mensen hun status kenbaar te maken indien je geen toestemming hebt. Laat staan dat je gaat verkondigen dat een groep kinderen AIDS heeft en wetende dat deze kindern GEEN AIDS hebben. Nog geen 3 minuten later kreeg ik een volgende verrassing te horen. Zodwa, de directrice van Agape kreeg de mircophone in handen en verkondigde dat ze heel dankbaar was voor de donatie van R20.000-00, en dat dit de eerste keer is dat ooit iemand hen geholpen heeft, met hoge stem zei ze "Nog NOOIT heeft iemand ons geholpen." Ik moest lachen... hard lachen, zeker omdat net daarvoor een stukje van de film is afgespeeld waarin te zien was dat de kinderen een cd opgenomen en een luxe trip gemaakt hebben naar New York. Op zondag hebben we de kinderen mogen aanschouwen in de tuin van een Lounge bar in Kloof, het was heel kozie en we hebben de avond kunnen doorbrengen met de kinderen. Velen onder jullie weten dat ik een heel nauwe band heb met deze kinderen, dus weet maar dat ik met volle teugen genoten heb. Daar kwam uiteraard naar boven wat er de dag ervoor is gebeurt in ICC. De kinderen waren boos, heel boos, ze uitte hun misnoegen over het feit dat er gezegd was dat de kinderen AIDS hebben. Ze weten niet wat de toen, ze durven niets zeggen omdat ze bang zijn buiten gegooid te worden en hun onderdak zullen verliezen. Ik voel zo met ze mee en wil graag een steun voor hen door dit verhaal op mijn weblogs te schrijven, zo kan ik tenminste vertellen dat het niet waar is. De vernederng die zij nu moeten dragen bovenop alle andere dingen ze in hun jonge leven hebben moeten doorstaan is ondragelijk. Bij deze hoop ik dat dit een beetje mag helpen. Gunter